فرآیند ته نشینی در تصفیه آب یا فاضلاب  به منظور ته نشینی و حذف ذرات معلق درشت و سنگین تر از آب صورت می‌گیرد. حذف مواد معلق و کلوئیدی از آب یا فاضلاب از طریق جداسازی ثقلی، یکی از متداول ترین واحدهای عملیاتی در تصفیه می‌باشد. ته‌نشینی فرآیندی  است که در آن جداسازی ذرات معلق سنگین تر از آب، از طریق ته نشین کردن ثقلی امکان پذیر باشد، اطلاق می‌شود.

ته نشینی برای حذف دانه‌ها و مواد معلق در حوضچه‌های ته‌نشین‌سازی اولیه، حذف لخته‌ی بیولوژیکی در حوضچه‌ی ته نشینی لجن فعال و حذف لخته‌ی شیمیایی هنگام فرآیند انعقاد شیمیایی به کار می‌رود.

ته نشینی همچنین برای تغلیظ جامدات در تغلیظ کننده‌های لجن کاربرد دارد. در بیشتر موارد هدف اولیه تولید یک جریان خروجی زلال است، اما تولید لجن با غلظتی از جامدات که به آسانی قابل تصفیه و جابجایی شود نیز ضروری است.

میزان حذف در حوض ته‌نشینی، براساس بار‌گذاری سطحی روی سطح حوض ته نشینی تعیین می‌گردد، به عنوان مثال، این میزان بارگذاری برای ته نشینی اولیه بین 30-50 برای ته‌نشینی ثانویه بیولوژیک 8-16 مترمکعب در روز به ازای هر مترمربع می باشد و به همین علت، تأثیر بسزایی برروی ظرفیت،  زمان کارکرد و کیفیت آب صاف شده دارد.

سیستم های ته نشینی ساخته شده توسط پالاب صنعت محیط شامل واحد‌های انعقاد، لخته‌سازی و ته‌نشینی بوده و یکی از کاربردهای آن  به عنوان پیش تصفیه شیمیایی در انواع فرآیند بیولوژیک و تصفیه آب های با کدورت NTU   50-200 می باشد.